Ter herinnering aan Hans Bij
Op 20 april 2002 hebben we een boom geplant in het Vrijheidsbos ter herinnering aan mijn vader, Hans Bij.
Mijn vader heeft tijdens de 2e wereldoorlog als krijgsgevangene moeten werken aan de beruchte Birma spoorlijn. Bijna 5 jaar lang was hij krijgsgevangen van de Japanners en leefde hij onder erbarmelijke omstandigheden in de kampen.
Na de oorlog keerde hij ziek en getraumatiseerd terug naar Nederland. Hij werd onderwijzer en kreeg een aanstelling in Brielle. Daar leerde hij mijn moeder kennen (Truus de Man).
Hans heeft zijn hele leven last gehouden van de ontberingen van de oorlog. Hij was altijd erg kwaad dat hij tijdens de oorlog dienstplichtig soldaat was in het KNIL maar nooit soldij heeft ontvangen van de Nederlandse regering.
Ruim een jaar na zijn overlijden in 2001 besloot de regering om als nog een bedrag uit te keren aan deze soldaten. Deze regeling heette “het gebaar” . Mijn moeder heeft dit geld geschonken aan de stichting Het Vrijheidsbos. Bij de boom van mijn vader staat nu een bankje en een paneel met een gedicht dat mijn broer Gert heeft voorgedragen tijdens zijn crematieplechtigheid.