Oma’s bos en opa’s bankje
Mijn boom is geplant toen ik nog bij mijn moeder in de buik zat, op 19 maart 2005, een notenboom. Gekregen van mijn opa en oma. Ik woon niet in de buurt, maar vaak als we bij oma zijn gaan we even naar het Vrijheidsbos. Opa is er niet meer, maar er staat een bankje dat hij zelf heeft geplaatst, dat is opa’s bankje. En er staan nu al heel veel familiebomen, van mijn zussen, mijn neven en tantes. Mijn oudste zus Rowan kreeg een van de eerste, die bloeit elk jaar en zit vol kersen.
Gek genoeg heeft oma nog geen boom, maar eigenlijk voelt het hele bos van haar, want zij is vrijwilliger. Ze neemt ons ook vaak mee, bijvoorbeeld als er een nieuw pad is aangelegd, en op de natuurwerkdag. Dan helpen we met schelpen scheppen, onkruid wieden of troep opruimen. Troep van anderen. Ik ben wel een keer in de vijver gekukeld toen ik daar een fles uit wilde vissen.
Vies worden mag!